e diel, 22 qershor 2025

Unë i përkulem para të varfërve në zemër, unë u ul poshtë para të izoluarëve dhe i marr të varfërit në krahët e mia për ta sjellë flakën e zemrës sime dhe t'i ndiz atë me dashurinë time

Mesazhi i Zotit tonë Jezu Krishti te Christine në Francë më 21 qershor 2025

[ZOTI] Unë jam Berri i Mirë, dhe pak, aq pak, vijnë tek unë. Njeriu, me vetëmjaftuesinë ose mungesën e tij të dijes, ecen në rrugët e lymtura, larg nga Drita

Do t'i vij për ta kërkuar atyre që nuk e dinë, qoftë ata të shijojnë erën e zemrës sime, dhe për këtë arsye unë ju shkruaj juve, fëmijët e mia, popullit të zemrës sime. Unë vij për ta ushqyer mungesën tuaj me Zjarrin e Fjalës time dhe për t'ju sjellë gëzim. Le të më ndjekin vetëmjaftuesit nëse dëshirojnë, por dijeni kjo, fëmijët: unë i përkulem para të varfërve në zemër, unë u ul poshtë para të izoluarëve dhe i marr të varfërit në krahët e mia për ta sjellë flakën e zemrës sime dhe t'i ndiz atë me dashurinë time. Unë nuk kam ardhur për ta kërkuar pasurit, por të varfërit në zemër; unë nuk kam ardhur për ta kërkuar arin, por mjerimin, që ta mbush me arin e zemrës sime dhe ta bëj atë të lëndojë në sytë e vetëmjaftuesve. Unë jam ardhur për ta kërkuar të varfërit, të izoluarët, të varfërit, atyre pa zë, ata që u ulën dhe t'i tërhiqen

Unë kam ardhur për ta udhëhequr të varfërit, për ta ngritur shpirtërat, për ta bërë pasur atyre që janë të varfërit, ata që me Fjalën e zemrës sime ngrihen lart në Qiejin e Atit tim. Unë kam ardhur dhe po vij përsëri për ta kërkuar vetëtimë e mia që vuajnë në harresinë e botës, atyre që vuajnë nga pesha e vendosur mbi ata. Unë vij për t'i marr me vete ato që janë të pasur në zemër, të varfërit në shpirt por të ndriçuar; unë vij për ta ecur së bashku me të vetmuarët, të braktisurit, të harruarit, të izoluarët; unë vij për t'i marr të verbërat poshtë mantes sime dhe për ta mbushur ata me Dritën time. Unë vij për ta folur atyre që janë uritur, për ta sjellë gëzim atyre që vuajnë, për ta shpërndarë Ujin e Jetës tek të eturit

Unë vij te ju në këto kohë, fëmijët, jo si Zot por si një begatër, dhe ata me zemra besnike që mbeten të heshtura para botës do ta njohin unë, sepse kanë kuptuar se heshtja është më e fuqishme se fjala dhe në heshtësi kanë gjetur Ujin e Jetës së dashuris sime

Do të vij një ditë kur ata do ta flasin përmes gesteve të dashurisë, jo përmes fjalëve që janë vetëm urtësi dhe sjellën zhgënjim. Njeriu ka nevojë për një shije, një syri, një shenjë vëmendjeje. Fjaltat fluturojnë, një syri tërhiqet, dhe një gest është fjala. Në botën tuaj me mediatizim tepër, bota ka nevojë për heshtësi, një heshtje që është po ashtu pushim dhe kthim i brendshëm

Fëmijët, unë jam në brendësi, unë jam në heshtësi, dhe ju ftoj të gjithë për ta ecur me unë, për t'u hapur Rrugës së jetës sime, për tu hapur Vetes së Vertetë. Jeta e tokës, fëmijët, ka vetëm një kohë, një kohë kur ju ftoj që të dashuroheni njeri-tjetrin. Mjerë e njeriut është e madhe dhe zemra e tij është një plagë. Koha e pendimit do t'ju sjellë hapje në zemër dhe mendje. Përmes vuajtjes, njeriu rritet; në rrugët e botës, ai shteron

Fëmijët, unë nuk vij nesër, por çdo ditë të jetes sime. Ju jeni imë në braktisjen tuaj. Në çdo moment ju flas unë, në çdo moment jam me juve, në çdo moment vij për t'ju sjellë Zjarrin e dashuris sime dhe për ta ujësuar shpirtërat tuaja me erën e jetës sime

Fëmijë, jeni në botë pa të qenit nga bota; jeni libelulat e Qiejve, fluturat që ushqehen me zembër dhe shpirtra në heshtjen e botës, mbrojtur nga fjalët, nga tymi pa zjarr, nga yjet pa jetë.

Lutin, lutin, lutin, mos i lini kurrë lutjeve, mos braktisni Rosarin e nënës sime të jetës. Luteni përgjithmonë me zembërta tuaj, dhe ushtritë tokësore do t'i shkatërrojnë, ato të fuqisë, envjitjes, kënaqësive, futilitetëve dhe shumë tjera. Me zembërta juaj dhe besimin tuaj, jeni ju që ndërtoni male, jeni ju që sjellni rrjedhat e ujit të gjallë në lumët, jeni ju që sjellni bullinbaba në zembërta dhe turtullat në shpirtra. Me mirësi, fëmijë të dashurisë sime, sjellni Jetën time, Dashurinë time, Prania ime në botë.

Fëmijë, kripja nuk ka gjuhë pa një besim të gjallë. Në fuqinë e heshtjes, kripi ju jepet, dhe shihni si rrjedh në zembërta e uriturve!

Fëmijë, unë jam Kripi i jetës, dhe këtë Jetë, ua jap atyje me bollëk, me shumicë, që ta ndani atë dhe të jetë në këtë botë një cedër e madhe që ujëson lumët dhe, nën hijen e saj, mbrojtën e varfërit dhe të shpresuarit, dhe i mbushin me erat e Qiejve, për t'u shëruar shpirtrat dhe zembërta e tyre, dhe që besimi i gjallë ta transportojë ata në fundet e Qiejve.

Fëmijë të mi, lutuni, luti është një lumë uji i gjallë, luti është erën e kensës, një yll me mijë reflektime, burimi i gjallë dhe një lumë nëntokësor. Fëmijë, mbajeni Me në zembërta tuaja. Ju sjell unë Paqen time, Forcën time, dhe nga Lumi im i Ujit të Gjallë, u ushqej shpirtrat tuaj dhe hapja zembërta tuaj të ngurtësuar, ndriçoj syt e juaj dhe sjell në mendjet tuaja Diellin që jam unë.

Jeto me paqe, me Unë është paqe. Jam Paqi, Buqa e Gjallë, Buqa e Jetës, Paqi i zbritur nga Qiejt për t'u sjellë botës Erën e Banesës sime.

Burimi: ➥ MessagesDuCielAChristine.fr